مسجد ورزنه (مسجد جامع ورزنه) مربوط به سدهٔ ۶ و ۷ ه.ق است و منسوب به دوره تیموریان است که در ۱۰۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اصفهان در شهر تاریخی ورزنه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۳۱۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کاشی کاری‌های موجود در سردرب، مناره، شبستان و سردر گنبدخانه این بنای تاریخی به عصر تیموری بازمی‌گردد.
کاشی انتخاب شده از این بنا بخشی از تزئینات ورودی است که به رنگ های فیروزه‌ای، سبز، اخرایی، کرم، قهوه ای و لاجوردی مزین شده است.
خانهٔ قوام یا باغ نارنجستان قوام، در دورهٔ قاجار محل اقامت حاکم شیراز بود. این عمارت توسط چند نسل از خاندان قوام پی‌ریزی، احداث و تکمیل شد. لقب «نارنجستان» هم از درختان نارنج حیاط این عمارت می‌آید. امروزه این مکان با عنوان موزهٔ نارنجستان در اختیار دانشگاه شیراز قرار دارد.
قوام السلطنه در سال ۱۲۵۲ ه.ق به حکومت فارس منصوب گردید و در محله سکونت خویش (محله بالاکفت) اقدام به احداث ابنیه تاریخی و سکونتی نمود که به شکل‌گیری مجموعه قوام منجر گردید.
کاشی انتخاب شده از این مجموعه برشی از تزئینات دیوار محوطه است و در آن از رنگ های صورتی، سبز، لاجوردی، زرد، فیروزه‌ای و مشکی است.
مسجد مشیر مربوط به دورهٔ قاجار در شیراز است و به وسیلهٔ «میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک» وزیر مملکت فارس در سال‌های ۱۲۶۵ تا ۱۲۷۴ ه. ق ساخته شده‌است. این مسجد تاریخی دیدنی در خیابان قاآنی شمالی، در محلهٔ بازار ارامنه قرار دارد. این بنا در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۱ با شمارهٔ ثبت ۹۱۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ایوان شمالی یا طاق چهار کاسه مسجد مشیر یکی از زیباترین شاهکارهای معماری اسلامی است. از نکات حائز اهمیت در مورد این طاق، مقرنس‌کاری است که علاوه بر زیبایی، کارایی خاصی برای گرمایش شبستان زمستانه دارد، این ایوان به طاق مروارید مشهور است.
کاشی انتخاب شده از این بنا یک کاسه از مجموعه چهار کاسه طاق مروارید است که به سبک کاشی هفت رنگ کار شده و در آن از رنگ های فیروزه‌ای، لاجوردی، زرد، قرمز و سبز است.
عمارت مفخم بزرگترین و شاخص‌ترین اثر معماری از دوره قاجار در خراسان شمالی است که در شمال شرق شهر بجنورد واقع است.
در دوره قاجار عمارت مفخم همراه با بناهای دیگری از جمله آیینه‌خانه، کلاه فرنگی، حوضخانه و سردر در باغ بزرگی قرار داشته که مجموعه دارالحکومه مفخم را تشکیل می‌داده‌اند.
بنای عمارت در دهه ۱۳۰۰ هجری قمری، همزمان با دوره حکومت ناصرالدین شاه به دستور یارمحمدخان شادلو معروف به سردار مفخم ساخته شده و محل سکونت خانواده وی و پذیرایی از میهمانان دولتی و رجال سیاسی بوده است.
معروف است که نقشه ساختمانی عمارت به دست میرزا مهدی خان شقاقی، نخستین استاد معماران ایرانی تعلیم یافته در فرنگ که معماری مدرسه سپهسالار تهران از جمله کارهای او است، طراحی شده است. بنای عمارت مفخم به شماره ۹۵۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
کاشی انتخاب شده از این مجموعه روی دیوار آینه خانه قرار دارد و برای رنگ آمیزی کمی تغییرات در طرح اصلی ایجاد شده است. این کاشی به رنگ های لاجوردی، اخرایی، فیروزه ای و مشکی است.
مسجد جامع یزد به شیوه یک ایوان در دل کویر می‌باشد و در طی حدود ۱۰۰ سال و سه دوره بنا شده‌است. پایه‌های اصلی مسجد در زمان ساسانیان بر روی یک آتشکده گذاشته است ولی بعد از اسلام در دوره ایلخانی و تیموری بصورت مسجد تکمیل شده است. بنای گنبد خانه متعلق به دوره ایلخانی و سر در رفیع مسجد را متعلق به زمان شاهرخ و دوره تیموری دانسته‌اند.
دو کاشی از این بنا انتخاب شده است.
کاشی اول تزئینات زیر گنبد است و شامل رنگ های لاجوردی فیروزه‌ای و آجر است.
کاشی دوم در بخش ازاره مسجد قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، اخرایی، مشکی، فیروزه‌ای و سبز است.
سایر تصاویر:
آرامگاه بابا طاهر بر فراز تپه‌ای در شمال باختری همدان قرار دارد. این بنا در طول قرون مختلف شاهد تخریب و بازسازی‌های متعدد بوده‌است. قدمت مقبره اصلی بابا طاهر به دوره سلجوقیان می‌رسد و در قرن ششم هجری یک برج هشت ضلعی آجری بر روی قبر بابا طاهر ساخته شد که بعدها بر اثر مرور زمان ویران شد.
احداث بنای جدید در سال ۱۳۴۴ خورشیدی با همت انجمن آثار ملی و شهرداری همدان و توسط مهندس محسن فروغی انجام شده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی سقف قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای و اخرایی است.
آرامگاه کمال‌الملک بنایی است در شهر نیشابور ایران که مربوط به دوره پهلوی و مدفن کمال‌الملک است. موقعیت این بنا در نزدیکی آرامگاه عطار نیشابوری در محله شادیاخ است. طراح این بنای یادبود هوشنگ سیحون است و در مراسمی در تاریخ ۱۲فروردین ۱۳۴۲ خورشیدی از آن رونمایی کرد.
کاشی انتخابی در تزئینات بنا قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، مشکی، فیروزه‌ای، صورتی و سبز است.
در گزارش‌ها آمده که بقعه قدمگاه در سفری که شیخ بهایی به همراه شاه عباس صفوی اول در سال ۱۰۲۰ق به نیشابور داشتند با طراحی شیخ بهایی، بازسازی شده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی و فیروزه‌ای است.
مسجد جامع گوهرشاد که در جنوب صحن گوهرشاد واقع شده است، از بناهای باشکوه عهد تیموری در اوایل قرن نهم هجری است.
این مسجد در سال 821 هجری قمری، به دستور بانو گوهرشاد، همسر شاهرخ میرزای تیموری، بنا شده که در تزئین آن، دستان پرتوان فرزند هنرمندش، بایسنقرمیرزا، شاهکارهایی استثنایی خلق کرده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا از تزئینات دیوار است و شامل رنگ های لاجوردی، اخرایی، فیروزه‌ای و سبز است.
سایر تصاویر:
صحن انقلاب، صحن عتیق یا صحن کهنه قدیمی‌ترین صحن حرم امام رضا در مشهد است که در دوره تیموری و صفوی ساخته شده است. ضلع جنوبی صحن انقلاب اسلامی، در اواخر دوره تیموریان بنا شده و ضلع‌های شمالی و شرقی و غربی آن نیز در عهد «شاه عباس صفوی»، احداث و تکمیل شده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی ضلع غربی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای، صورتی و سبز است.
سایر تصاویر:
پپ
صحن آزادی یا صحن نو یکی از صحن‌های قدیمی حرم امام رضا است. در سال ۱۲۳۳ قمری در عصر فتحعلی شاه قاجار ساخته شد. در حال حاضر، این صحن دارای چهار ایوان و ۵۶ غرفه است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای، صورتی، سبز و بنفش است.
سایر تصاویر:
ساختمان رواق گنبد الله وردیخان به جهت معماری و دقت و ظرافت در کاشی کاری و مقرنس سازی، از شاهکارهای مسلم به شمار می آید. مساحت رواق با محاسبه فضاهای جانبی، حدود 171 متر مربع است. بانی رواق، الله وردیخان، یکی از رجال خوش نام عصر صفویه است. مدفن او نیز در وسط یکی از صفه های جنوبی رواق است. بنای رواق در سال 1013 ه.ق آغاز و در سال 1021 در دوره صفویه به پایان رسید.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، اخرایی، مشکی، فیروزه‌ای، عنابی، قهوه‌ای و سبز است.
تکیۀ معاون‌الملک از جمله آثار زیبا و باشکوه است که از دوره قاجاریه در کرمانشاه به یادگار مانده‌است. این بنای تاریخی در بافت قدیم شهر کرمانشاه در محلهٔ آبشوران قدیم واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۱۰ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۹۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار قرار دارد و با رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای، صورتی رنگ آمیزی شده است.
سایر تصاویر:
مسجد جامع کرمان یا مسجد جامع مظفری کرمان از جمله مساجد چهار ایوانی است که دارای سردر رفیع صحن ایوان و شبستان است این مسجد در دوران حکومت امیر مبارزالدین محمد مظفر سر سلسله آل مظفر بنا گردیده است تاریخ بنا در کتیبه سر در اصلی ۷۵۰ هجری قمری ذکر شده‌است ولی در دوره‌های بعد تکمیل و مرمت شده و به کاشیکاری های آن افزوده شده است.
از این بنا دو کاشی انتخاب شده است.
کاشی اول روی دیوار ایوان قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی و سفید است.
کاشی دوم با رنگ های لاجوردی، فیروزه ای، اخرایی و سفید و به سبک کاشی معرق کار شده است.
مجموعه ابراهیم‌خان (ابراهیمیه) از بناهای دوران حکومت ابراهیم خان ظهیرالدوله در شهر کرمان است که تا پیش از انقلاب مدرسه مکتب شیخی بود.این مدرسه یکی از زیباترین بناهای عصر قاجاریه در شهر کرمان می باشد. مجموعه ابراهیم خان شامل مدرسه، بازار، حمام و آب انبار است که به یکباره ساخته شده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، فیروزه‌ای و قهوه ای است.
آرامگاه یا آستانهٔ شاه نعمت‌الله ولی بنایی مربوط به دوره تیموری است که در شهر ماهان در استان کرمان جای گرفته‌است. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. اولین بنا که گنبدخانه می‌باشد در سال ۸۴۰ قمری و در زمان شاهرخ تیموری و آخرین توسعه آن در سال ۱۳۸۴ هجری قمری بوده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، قرمز، فیروزه‌ای، سبز و بنفش است.
حمام گنجعلیخان یکی از بناهای مجموعه گنجعلیخان در شهر کرمان است که در سال ۱۰۲۰ ه ق (۱۶۱۱ میلادی) ساخته شده است. گنجعلی بیک ملقب به گنجعلیخان از حاکمان کرمان در زمان شاه عباس صفوی بود که کارهای عمرانی مهمی در کرمان انجام داده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا بر روی دیوار قرار دارد. یک طرح است که به دو صورت متمایز رنگ آمیزی شده و روی دیوارهای روبری هم قرار دارد که شامل رنگ های لاجوردی، زرد، فیروزه‌ای و قهوه ای است.
مسجد آقابزرگ مسجد و مدرسه‌ای بزرگ در کاشان، منسوب به ملا احمد نراقی ملقب به آقابزرگ که به هزینه مردی نیکوکار به نام حاج محمدتقی خانبان و پسرش در نیمه قرن ۱۳ق، مقارن با دوران پادشاهی محمد شاه قاجار (متوفی ۱۲۶۴ق) ساخته شده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای، صورتی و سبز است.
حمام خان مربوط به دوره زندیه است و در بازار کاشان واقع شده و این اثر در سال۱۳۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی ازاره بنا قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی و فیروزه‌ای است.
سیر تاریخی مرقد فاطمه معصومه در طول دوره‌های مختلف دستخوش تغییراتی بوده‌است. در سال ۶۰۵ هجری «امیر مظفر احمد بن اسماعیل» بزرگ خاندان آل مظفر، بزرگترین استاد کاشی‌ساز آن زمان «محمد بن ابی طاهر کاشی قمی» را به‌کار ساخت و پرداخت کاشی‌های متنوع مرقد واداشت. او به مدت هشت سال به این کار مشغول بود تا سرانجام در سال ۶۱۳ کاشی‌های مرقد آماده و کار گذاشته شد. در دوره های صفویه و قاجاریه بنا تکمیل و به کاشی های آن اضافه شده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا بر روی دیوار صحن اتابکی قرار دارد و مربوط به عهد قاجار و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای و صورتی است.
مسجد یا مزگت جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر از بزرگترین مساجد ایران و کهن‌ترین مسجدجامع ایران است. بنای نخست آن بر روی آتشکدهای از دوران ساسانیان ساخته شده‌است. در زمان هارون الرشید مسجد آن ساخته شد و در زمان حمله مغول بخش زیادی از آن تخریب شد.
ایوان شمالی با دو مناره بلند که در طرفین آن قرار دارد و با کاشی‌های رنگانگ مزین است، به احتمال قوی از بناهای شاه طهماسب صفوی است، اما به دلیل گذشت زمان کتیبه آن از میان رفته‌است و نمی‌توان در این زمینه با قطعیت اظهار نظر کرد. کاشی‌های این ایوان و مناره‌های به مرور زمان ریخته و از میان رفته بود تا آنکه در بین سال‌های ۱۳۱۲–۱۳۱۳ قمری به دستور علی‌اصغر اتابک توسط سعدالسلطنه، حاکم وقت قزوین، تعمیر شد.
کاشی انتخاب شده از این بنا بخشی از تزئینات دیوار است و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، فیروزه‌ای و صورتی است.
سردر آلا قاپو یکی از آثار تاریخی و گردشگری در شهر قزوین است که در ابتدای خیابان سپه – نخستین خیابان ساخته شده در ایران – قرار دارد. این بنا سردر یکی از هفت در ورودی به ارگ سلطنتی صفویان بوده‌است؛ و در اصلی جنوبی است که به خیابان و میدان شاه باز می‌شده و تنها در از این مجموعه است که اکنون به یادگار مانده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در بخش بالایی دیوار قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، مشکی، فیروزه‌ای و صورتی است.
مسجد نصیرالملک یا مسجد صورتی یکی از مساجد قدیمی شیراز است. این مسجد در محله گود عربان واقع در جنوب خیابان لطفعلی‌خان زند و در تاریخ ۱۲۹۴ه. ق آغاز و در تاریخ ۱۳۰۵ه. ق به پایان رسانید که به معماری میرزا رضا کاشی گر و حاج محمد حسن معمار ساخته شده‌است. این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۵۸ ه.ش با شمارهٔ ثبت ۳۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
سه کاشی از این بنا انتخاب شده است.
کاشی اول در تزئینات سقف شبستان قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، صورتی، زرد، مشکی، فیروزه ای و سبز است.
کاشی دوم و سوم از تزئینات دیوار رواق است و شامل رنگ های لاجوردی، صورتی، بنفش، زرد، مشکی، فیروزه ای و سبز است.
سایر تصاویر:
مسجد وکیل یا مسجد سلطانی، مسجدی تاریخی مربوط به دوره زندیان در شیراز است که به دستور کریم‌خان زند ساخته شد. این مسجد در غرب بازار وکیل و در انتهای راستهٔ شمشیرگرها واقع شده‌است طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات سقف شبستان قرار دارد و شامل رنگ های آبی، زرد، مشکی و آجری است.
مدرسهٔ خان (تأسیس ۱۰۰۴ هجری قمری مقارن با ۱۵۹۵ میلادی در شیراز) مدرسه‌ای تاریخی است که توسط الله‌وردی خان گرجی و پسرش امام قلی خان در شهر شیراز و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده‌است. این مدرسه، هنگام آبادانی یکصد حجره برای اقامت یکصد طلبه داشته‌است و چهار طرف آن چهار باغ برای تفریح طلاب بوده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات دیوار ایوان قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، صورتی، زرد، فیروزه ای، قرمز و بنفش است.
شاهچراغ آرامگاه احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم و محمد بن موسی، از برادران علی بن موسی الرضا است که در شیراز قرار دارد.
مادر ابواسحاق پادشاه آل اینجو در اواخر دورهٔ ایلخانان آرامگاهی وسیع و گنبدی بلند روی آرامگاه ساخت. بعد از آن بنا چند بار تخریب و مجدد ساخته شد. در زلزله 1239 هجری قمری ساختمان به کل تخریب شد و در دوره فتحعلی شاه قاجار از نو ساخته شد.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات ایوان قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، اخرایی روشن و فیروزه ای است.
این مکان در ابتدا خانقاه سعدی بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا می‌گذرانده و سپس در همان‌جا خاکسپاری شده‌است. در دوره های مختلف بناهای مختلفی ساخته شده در نهایت در اسفندماه ۱۳۳۰ ساخت بنای آرامگاه سعدی توسط طراحان ایرانی و معماران و کارگران شیرازی صورت گرفت، و معماری آن با اقتباس از کاخ چهل‌ستون و تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در باغی به مساحت 7700 مترمربع به پایان رسید.
کاشی انتخاب شده از این بنا روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، بنفش، قرمز، قهوه‌ای و صورتی است.
خانه زینت‌الملک یکی از آثار به جای مانده از دوره قاجار است که ساخت آن در حدود سال ۱۲۹۰ ه.ق توسط علی محمد خان قوام الملک دوم آغاز و در سال ۱۳۰۲ ه.ق به اتمام رسیده‌است. این خانه به دلیل سکونت خانم زینت الملک قوامی، دختر قوام الملک چهارم، به این نام معروف است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات کف زمین قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، زرد، صورتی و سبز است.
حافظیه یا آرامگاه حافظ (گشایش: ۸۵۶ ه.ق – ۱۴۵۲ م)، محل خاکسپاری حافظ شیرازی در شیراز است.
حافظیه بارها از سوی حاکمان تیموری، صفوی، افشار و زند بازسازی و مرمت شد. سرانجام در سال ۱۳۱۴ شمسی (دوران پهلوی) آخرین مرمت توسط وزیر آموزش و پرورش صورت گرفت و ساخت یک بنای جدید ترتیب داده شد. آندره گُدار باستان‌شناس فرانسوی، مدیر کل باستان‌شناسی، آن را طراحی کرده است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات سقف قرار دارد و شامل رنگ های فیروزه ای، لاجوردی، مشکی، عنابی، زرد و سبز است.
آرامگاه دانیال نبی مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در خیابان امام خمینی شهر شوش واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۵۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. در سال ۱۲۸۷ قمری مقبره دانیال نبی در شهر شوش به دستور شیخ جعفر شوشتری و به دست استاد حسن معمار تجدید بنا و بازسازی شد. استاد جواد معمار فرزند استاد حسن در سال ۱۳۳۰ هجری قمری دو گلدسته بر آن ساخت.
کاشی انتخابی از این بنا در تزئینات مناره ها قرار دارد که شامل رنگ های فیروزه ای، مشکی و سفید است.
مسجد امام، یکی از بناهای دوره قاجار است که در منطقه بازار تهران قرار دارد؛ و به عنوان یکی از آثار ملی ایران در تاریخ ۱ مهر ۱۳۶۳ با شمارهٔ ثبت ۱۶۶۷ به ثبت رسیده است. این مسجد با قدمتی در حدود ۱۸۰ سال از زیباترین مساجد تاریخی تهران است. بانی آن فتحعلیشاه قاجار بود و از این رو در آغاز آن را مسجد سلطانی می‌نامیدند. این مسجد در دوران ناصرالدین شاه قاجار تکمیل شد.
کاشی انتخاب شده از این بنا در تزئینات ورودی شمالی قرار دارد و شامل رنگ های لاجوردی، عنابی، زرد، فیروزه ای و سبز است.
مدرسه عالی شهید مطهری (نام پیشین: حوزه علمیه سپهسالار) یکی از بزرگترین و قدیمی‌ترین مدارس حوزه علمیه تهران در ایران است.
ساختمان بنای بیشتر مدرسه در دوران ناصرالدین شاه قاجار در ۱۲۹۶ ه.ق (۱۲۵۷ خورشیدی) به توصیه شخص حاجی پیرزاده نائینی، توسط وزیر خارجه و جنگ وقت میرزا حسین خان سپهسالار (که پیشتر سابقهٔ صدارت عظمی نیز داشته) شروع شد و پس از مرگ وی برادرش میرزا یحیی خان مشیرالدوله ساختمان آن را به اتمام رسانید.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی روی دیوار ورودی قرار دارد و شامل رنگ‌های لاجوردی، آبی، سبز، فیروزه ای، صورتی، زرد، اخرایی و بنفش است.
عملیات احداث کاخ نیاوران به دستور محمدرضا شاه پهلوی در سال ۱۳۳۷ آغاز گردید و در سال ۱۳۴۶ به اتمام رسید. در زمان فتحعلی شاه قاجار کاخ کوچکتری در محل فعلی کاخ نیاوران قرار داشت که تخریب و کاخ نیاوران به جای آن ساخته شد.
کاخ نیاوران را محسن فروغی طراحی کرد. همچنین گچ‌بری توسط استاد عبداللهی، آینه‌کاری توسط استاد علی‌اصغر و کاشیکاری نمای خارجی توسط استاد ابراهیم کاظم‌پور انجام شده‌است.
دو کاشی از این بنا انتخاب شده است.
کاشی اول بخشی از تزئینات دیواری کاخ با طرح گلدان است و شامل رنگ های لاجرودی، صورتی، سبز، بنفش، فیروزه ای و زرد است.
کاشی دوم نیز از تزئینات دیواری کاخ با طرح بوته گل است و شامل رنگ های لاجرودی، صورتی، سبز، فیروزه ای و زرد است.
سایر تصاویر:
کاخ موزه گلستان با قدمتی بالغ بر ۴۴۰ سال، یکی از منحصر به فردترین مجموعه‌های تاریخی ایران می‌باشد. اطلاق نام گلستان به این مجموعه، ریشه در بنیان تالاری به نام «گلستان» که از بناهای عهد آقا محمد خان قاجار بوده و در سال ۱۲۱۶ ه.ق و در عهد فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید، دارد.
این بنا که از دوران صفوی آغاز شده و تا دوران قاجار تکمیل شده، مملو از تزئینات کاشیکاری زیبا و چشم گیر است.
4 کاشی از این بنا انتخاب شده است.
کاشی اول به صورت ترکیبی هفت رنگ و معرق اجرا شده که شامل رنگ‌های لاجوردی، صورتی، سبز، فیروزه‌ای و مشکی است:
کاشی دوم به صورت هفت رنگ اجرا شده که شامل رنگ‌های لاجوردی، زرد، صورتی، فیروزه‌ای، سبز، بنفش و مشکی است:
کاشی سوم به صورت هفت رنگ اجرا شده که شامل رنگ‌های لاجوردی، صورتی، سبز، فیروزه‌ای، عنابی و مشکی است:
کاشی چهارم به صورت معرق و بنایی اجرا شده که شامل رنگ‌های زرد، فیروزه‌ای و مشکی است:
سایر تصاویر:
عبدالعظیم حسنی یا شاه عبدالعظیم از نوادگان امام حسن علیه السلام است که در شهر ری به خاک سپرده شده است. این آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی، دوره صفوی و دوره قاجار است و به مرور تکمیل شده است. این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شمارهٔ ثبت ۴۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنا در ازاره داخل حرم قرار دارد و به رنگ های لاجوردی، صورتی، سبز، فیروزه‌ای و مشکی است.
سایر تصاویر :
خانه مقدم یا خانه موزهٔ مقدم عمارتی تاریخی مربوط به اواخر دورهٔ قاجار در تهران است که منزل مسکونی خاندان احتساب‌الملک و مقدم‌ها بود و اکنون موزه اشیای تاریخی است.
این خانه موزه در آغاز، عمارتی بزرگ و مجلل و محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتساب‌الملک از صاحب‌منصبان مشهور دربار قاجاریان که بعدها در اختیار فرزندش، محسن مقدم، استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران قرار می‌گیرد. محسن مقدم و همسرش سلما که زادهٔ بلغارستان و رئیس کتابخانه موزه ملی ایران بود، در کنار فعالیت‌های علمی، آثار و اشیاء فراوانی را با هدف حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ایران گردآوری کردند.
محسن مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده شده در جای جای این عمارت قدیمی نصب کرد و برخی دیگر مانند کلکسیون پارچه، چپق و وافور و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، مسکوکات، مُهرها را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگهداری نموده‌است.
دو کاشی از این بنا انتخاب شده که روی دیوار نصب شده اند. کاشی اول شامل رنگ‌های لاجوردی، فیروزه ای، اخرایی، سبز، عنابی، و قهوه ای است و کاشی دوم دارای رنگ های لاجوردی، فیروزه ای، اخرایی، سبز، صورتی، بنفش، و قهوه ای است.
سایر تصاویر:
بازار فرش عباسی تهران با قدمت ۵۰ ساله هنوز هم یکی از بازارهای فعال در زمینه فروش و مبادله فرش در شهر تهران می باشد. این بازار که بر اساس اصول معماری اصفهانی ساخته شده واقع در ضلع شمال شرقی میدان فردوسی تهران قرار دارد.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی روی طاق ورودی بازار قرار دارد و شامل رنگ های فیروزه‌ای، صورتی، لاجوردی، قهوه ای، زرد و سبز است.
سایر تصاویر:
امامزاده صالح نام زیارتگاه یکی از پسران امام موسی کاظم و از برادران علی بن موسی الرضا است.
بنا به شواهد در امامزاده صالح کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر مدخل بنا از میان رفته‌است که بنا بر آن همزمان با پادشاهی غازان خان بوده‌است. در توسعه اول در حدود ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و حمام در صحن شمالی و در زمین‌هایی که توسط شجاع السلطنه، پسر ششم فتحعلیشاه وقف امامزاده شد ساخته شده‌است.هلاکو میرزا فرزند فتحعلیشاه قاجار در سال ۱۲۱۰ ق، بانی بازسازی و آذین‌کاری آن بوده‌است. وی گنبد را با کاشی پوشاند و در ورودی را از غرب به شمال که حیاط موقوفه پدرش بود بازگرداند.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی از قدیمی ترین کاشی‌های مجموعه است که روی ازاره داخل حرم و کنار ضریح قرار دارد و به رنگ های زرد، لاجوردی، سبز، فیروزه‌ای و صورتی است.
عمارت مظفریه معروف به مسجد کبود یا مسجد جهانشاه از مسجدهای تاریخی تبریز مربوط به دوران حکمرانی قراقویونلوها در قرن نهم هجری است. این مسجد طبق کتیبهٔ سردر آن، در سال ۸۴۵ هجری شمسی و در زمان سلطان جهانشاه، مقتدرترین حکمران سلسلهٔ قراقویونلو و به دستور دختر او، صالحه خانم بنا شده‌است.
در زلزله سال ۱۱۸۵ شمسی (۱۷۸۰ میلادی) آسیب فراوانی به مسجد وارد آمد و در اثر این زلزله گنبدهای مسجد فرو ریخت. سپس بازسازی شد.
دو کاشی از این بنا انتخاب شده که تلفیقی از آجرکاری و کاشی معرق هستند و شامل رنگ‌های لاجوردی، فیروزه ای، زرد، سبز، اخرایی، مشکی و آجری روشن می‌شوند. (عبارات و الفاظ متبرکه از طرح حذف شده است)
سایر تصاویر :
مسجد شیخ لطف‌الله (ساخته شده در ۱۶۰۲ - ۱۶۱۹ میلادی) یکی از مسجدهای تاریخی و شناخته شده شهر اصفهان، در ضلع شرقی میدان نقش جهان است که در دوران صفوی ساخته شده‌است. این مسجد شاهکاری از معماری و کاشیکاری قرن یازدهم هجری است که توسط استاد محمدرضا اصفهانی از معماران نامدار آن دوره ساخته شده‌است. مسجد شیخ لطف‌الله به فرمان شاه عباس اول در مدت هجده سال بنا شده و در ضلع شرقی میدان نقش جهان و مقابل عمارت عالیقاپو و در همسایگی مسجد شاه واقع شده‌است. این مکان مذهبی برای تجلیل شیخ لطف‌الله میسی بنا گردیده و سالانه گردشگران زیادی را جذب خود می‌کند.
تزئینات کاشیکاری مسجد شیخ لطف‌الله در داخل از ازاره‌ها به بالا همه از کاشی‌های معرق پوشیده شده‌است. این مسجد یکی از زیباترین آثار تاریخی اصفهان در ضلع شرقی میدان نقش جهان و مقابل عمارت عالیقاپو واقع شده‌است. شماری از کاشیکاری‌های معرق درون و بیرون گنبد و کتیبه‌های خط ثلث آن به خط علی‌رضای تبریزی عباسی است.
دو کاشی از این بنا انتخاب شده است.
کاشی اول از این بنای تاریخی، کتیبه کاشی در نمای خارجی مسجد است که شامل رنگ‌های لاجوردی، سبز، فیروزه‌ای، زرد و مشکی است.
کاشی انتخاب شده دوم از این بنای تاریخی، تلفیقی از آجر و کاشی معرق است که زیر گنبد قرار دارد که شامل رنگ‌های لاجوردی، فیروزه‌ای و اخرایی است؛
سایر تصاویر:
مسجد سید، یکی از مساجد اصفهان است که در طی دوران قاجاریه ساخته شد و از مساجد اصلی این شهر به‌شمار می‌رود. این بنا در سده ۱۳ هجری به دستور محمد شاه قاجار و توسط محمدباقر شفتی در مساحت ۸۰۷۵ متر مربع ساخته شد. این مسجد که بنایی نیمه‌کاره است، دارای چهار در اصلی، دو چهل‌ستون، دو شبستان بزرگ، یک گنبد، سه ایوان و بیش از ۴۵ حجره است، اما مناره ندارد همچنین درون شبستان‌های آن نیز کاشی کاری نشده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی در تزئینات پایین طاق قرار دارد و به رنگ های صورتی، بنفش، لاجوردی، سبز، فیروزه‌ای، اخرایی است.
سایر تصاویر:
مسجد جامع اصفهان که به مسجد جامع عتیق و مسجد جمعه اصفهان هم معروف است، یکی از بناهای تاریخی شهر اصفهان است که قدمت آن به قرن دوم هجری قمری بازمی‌گردد. این مسجد در سال ۱۵۶ هجری قمری/۷۷۷ میلادی ساخته شد؛ مسجدی که کوچک و متناسب با جمعیت شهر اصفهان ساخته شده‌بود و باعث رشد شهرنشینی اصفهان شد. در سال ۲۲۶ ه.ق/۸۴۶ م به فرمان خلیفه معتصم عباسی، مسجد پیشین تخریب شد و بنایی ستوندار به همراه سقفی چوبی ساخته شد که هم‌اکنون هم قسمتی از ستون‌ها و دیوارهای آن باقی مانده‌است. اما مهم‌ترین تغییرات مسجد در دوران سلجوقی انجام شد؛ معماران این دوره از الگوی «مسجد عربی» فاصله گرفتند و با ساخت چهار ایوان در ضلع‌های شمالی، جنوبی، شرقی و غربی، سبکی جدید پدیدآوردند که به «مسجد ایرانی» معروف شد. در ماه ربیع‌الاول سال ۵۱۵ ه.ق این مسجد توسط اسماعیلیان به آتش کشیده‌شد که در دوران‌های بعد دوباره ترمیم شد. در دوره‌های ایلخانی، مظفری، تیموری، صفوی و قاجار نیز این مسجد تغییرات مهمی داشته است.
هم اکنون، مسجد جامع در میدان قیام، خیابان مجلسی و در آخر بازار بزرگ قرار دارد. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۹۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران و در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی نیز به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
کاشی انتخب شده از این بنای تاریخی روی دیوار ایوان «صاحب» واقع در ضلع جنوبی مسجد قرار دارد و شامل رنگ‌های لاجوردی، فیروزه‌ای، اخرایی، سفید، مشکی و سبز است. (الفاظ متبرکه از طرح حذف شده است)
سایر تصاویر:
مسجد امام که با نام‌های مسجد سلطانی، مسجد جامع عباسی و مسجد شاه نیز شهرت دارد، مهم‌ترین مسجد تاریخی اصفهان و یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشیکاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است. مسجد شاه در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این بنا همراه با میدان نقش جهان، به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است.
این مسجد که در ضلع جنوبی میدان نقش جهان قرار دارد در سال ۱۰۲۰ هجری به فرمان شاه عباس یکم، در بیست و چهارمین سال سلطنت وی شروع شده و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان او به اتمام رسید. شاه عباس مسجد را برای شادی روح جدش، شاه طهماسب بنا نمود.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی در سقف راهروی ورودی قرار دارد و به رنگ‌های زرد، لاجوردی و سبز و فیروزه ای است.
سایر تصاویر:
کلیسای وانک یا کلیسای نجات دهنده مقدس از کلیساهای تاریخی ارمنی‌های اصفهان می‌باشد و در زمان شاه عباس دوم ساخته شده است. تمامی دیوارها، طاق نماها، طوق گنبد، داخل گنبد و تمامی زوایای کلیسا با رنگ روغن نقاشی و تزئین شده‌است و ازاره های داخلی کلیسا دارای تزئینات کاشیکاری است.
در سال های۱۹۰۵–۱۹۰۶ میلادی به کوشش «طاطاووس هونانیان»، نویسندهٔ «کتاب تاریخ جلفای اصفهان»، اتاق‌هایی در ضلع شمالی حیاط کلیسای وانک برای نگهداری و نمایش کتاب‌ها، نسخه‌های خطی و اشیای تاریخی ساخته شدند که در حال حاضر به شکل موزه در معرض دید مردم قرار گرفته است.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی، روی ازاره داخلی کلیسا قرار دارد و به رنگ‌های زرد، لاجوردی و سبز است:
سایر تصاویر:
کلیسای بیت لِحِم مقدس یا کلیسای بـِتقـِحـِم مقدس مربوط به دوره صفوی است و در میدان جلفا شهر اصفهان واقع شده‌است. این اثر در سال ۱۶۲۸ میلادی بنا شده و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کلیسای بیت لحم را می‌توان هم از نظر تزئینات داخلی کاشی و نقاشی بی نظیر و هم از نظر نمای خارجی، باشکوهترین کلیسای اصفهان دانست. به خصوص اینکه دارای بزرگترین گنبد در میان کلیساهای جلفای اصفهان است.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی روی ازاره دیوار داخل کلیسا قرار دارد و به رنگ‌های زرد، لاجوردی، سبز، اخرایی و آبی روشن است.
سایر تصاویر:
کاخ عالیقاپو (نام اصلی آلا قاپی) ساختمانی است که در واقع در ورودی دولتخانه صفوی بوده و در ابتدا شکلی ساده داشته، به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شدند و در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به آن افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف‌الله واقع شده‌است. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۶ طبقه دارد که با راه‌پله‌های مارپیچ می‌توان به آنها رسید.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی روی کف پاگرد پله‌ها قرار دارد و به رنگ‌های زرد، لاجوردی، سبز، اخرایی و فیروزه ای است.
سایر تصاویر کاخ:
در منطقه بیدآباد اصفهان به وسیله علی قلی آقا از درباریان دو پادشاه صفوی، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفوی در مجموعه‌ای که خود، بانی آن بوده، به سال ۱۱۲۵ هجری قمری ساخته شده‌است. این حمام از نوع معماری سبک اصفهان در اواخر عصر صفوی است. بنای حمام شامل دو حمام بزرگ و کوچک و فضای چال‌حوض است.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی در محل ازاره حمام قرار دارد و به رنگ‌های لاجوردی، زرد و سبز است:
مجموعه آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی یکی از مکان‌های تاریخی و باستانی شهر اردبیل و از آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو است.
در این مجموعه علاوه بر آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، مقبره‌های شاه اسماعیل اول، مادر شاه اسماعیل و برخی از مشایخ و صاحب‌منصبان دوران صفوی، چینی‌خانه، مسجد، جنت سرا، خانقاه، چله خانه، شهیدگاه و چراغ‌خانه قرار دارد.
مجموعه نفیس بقعه شیخ صفی‌الدین به نام عارف نامدار شیخ صفی‌الدین اردبیلی جد سلاطین دودمان صفویان، در سال ۷۳۵ ه.ق (همزمان با دوران ایلخانان مغول) به دست فرزند وی "صدرالدین موسی" بنا شد. پس از شروع حکومت صفویه، به سبب ارادت شاهان صفوی به جد خود، واحدهای مختلفی به این مجموعه اضافه شد که مملو از تزئینات مختلف کاشیکاری هفت رنگ و معرق و نقاشی است.
کاشی انتخاب شده از این مجموعه تاریخی روی دیوار ورودی قرار دارد و به رنگ‌های فیروزه‌ای، سبز، لاجوردی، نارنجی و آجری است.
سایر تصاویر:
حمام چهار فصل از آثار تاریخی شهر اراک و مربوط به اواخر دوره قاجار است. این بنا توسط حاج محمدابراهیم خوانساری (زاده ۱۲۳۲- درگذشت ۱۲۹۷) در زمان احمد شاه قاجار بنا نهاده شده‌است. این حمام در خیابان شهید دکتر بهشتی واقع شده و در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۳۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کاشی انتخاب شده از این بنای تاریخی روی ستون حمام قرار دارد و به رنگ‌های فیروزه‌ای، سبز، لاجوردی، صورتی، بنفش و مشکی است.
